Frywolny Fredro, czyli o damach i huzarach słów kilka

Teatr Rampa, „Nie uchodzi, nie uchodzi, czyli damy i huzary”

Co może się stać, gdy do pięciu starszych, zaprzysięgłych kawalerów i jednego młodszego, zawita siedem dam? I to nie młodziutkich, nie znających życia gąsek, ale kobiet z doświadczeniem? Do tego dorzućmy garść hormonów, szczyptę kryzysu wieku średniego, jeden porządny wystrzał z armaty i doprawmy wszystko porządna porcją alkoholu. I mamy galimatias, ale nie byle jaki, bo w stylu fredrowskim.

Teatr Rampa – Damy i Huzary – Recenzja

Do posiadłości Majora (Andrzej Chudy), u którego stacjonują jego druhowie z wojska, przyjeżdżają jego trzy siostry, siostrzenica oraz ich służące. Kobiety próbują przekonać, niemłodego, bo już 56-letniego brata, do ożenku z 18-letnia Zofią (Kamila Boruca) jego siostrzenicą. Nie wiedzą jednak, że  panienka zakochana jest od roku w młodym adiutancie wuja- Edmundzie (Konrad Marszałek), który przed rokiem, uratował ją z pożaru.

Damy i Huzary, czyli jak wygląda morał u Fredry

Starszy Major, pomimo początkowego sprzeciwu, okazuje się być tylko człowiekiem, i kiedy Zofieńska udaje afekt do niego, zakochuje się w niej. Współtowarzysze próbują przemówić mu do rozumu, ale i oni stworzeni są  z tego samego materiału, co ich gospodarz i również ulegają urokowi pań. Huzarzy ostatecznie kapitulują, a zakończenie, jak to u Fredry, z morałem.

Rubaszne piosenki, dwuznaczne komentarze oraz fragmenty bielizny (nie tylko damskiej) towarzyszył widzom, przez ponad 2 godziny w teatrze Rampa w damy i huzary. Co ciekawe,  przedstawienie bawiło głównie widownię starszą. No cóż, do Fredry trzeba dorosnąć.

Teatr Rampa – Damy i Huzary – Recenzja

W mojej pierwszej recenzji wspomniałam, że daleko mi do znawcy muzyki scenicznej. I choć wciąż podtrzymuję tą opinię, muszę przyznać, że przyjemnie słuchało się, tego, co działo się na scenie. Młody porucznik popisał się ciekawym duetem miłosnym z Zofią, a  Major silnym barytonem, próbował pokonać kryzys wieku średniego.

Jednak nagrodę za najbardziej żywiołową piosenkę, przyznaję Rotmistrzowi (Mieczysław Morański) oraz Anieli (Agnieszka Fajlhauer)- najmłodszej siostrze Majora. Tylko ci aktorzy, mieli moim zdaniem, na tyle dobrą dykcję oraz silny głos, by przebić się przez zbyt głośną muzykę. Resztę, dało się zrozumieć, ale wymagało to nieco wysiłku.

Do Fredry trzeba dorosnąć?

Dawno nie byłam, na żadnym musicalu i zapomniałam, ze ten rodzaj sztuki rządzi się własnymi prawami. Rozluźnienie towarzyszyło, zarówno na scenie, jak i na widowni. Spóźnienia, ignorowanie wzywającego dzwonka było

Teatr Rampa – Damy i Huzary – Recenzja

wręcz nagminne.  Nie wiem, czy jest to kwestia zbyt miłych bileterów, którzy nie zwracali uwagi gościom, czy ogólna polityka teatru, ale jestem pewna, że przeszkadzało to zarówno aktorom na scenie, jak i reszcie widowni.

Okazało, że dostałam miejsce, koło wnuczki i córki głównego aktora.  Zanim zgasły światła, usłyszałam znamienny szept: „Na próbie generalnej było podobno tragicznie…”. Jednak przyjemnie się zaskoczyłam, bo nawet, jeśli próba okazała się klapą, to przedstawienie było dalekie od tego.

Ile razy można zagrać spektakl? 30? 40? A może 100? Tak 100 to ładna liczba i dyrektor teatru Rampa chyba też tak myślał, bo po 10 latu odgrywania spektaklu Fredry, setne pożegnalne przedstawienie ma się odbyć 1 kwietnia tego roku. Jeśli macie ochote na odrobinę frywolności, to polecam!

Teatr Rampa, „Nie uchodzi, nie uchodzi, czyli damy i huzary”

Z repertuaru Teatru Rampa zobacz jeszcze:

Jak Nanna swą córkę Pippę na kurtyzanę kształciła – kliknij