Polecamy – JEŹDZIEC BURZY
“Jeździec burzy” to rockowo-teatralna historia niepokornego artysty, wrażliwego poety, który wspólnie z przyjacielem Rayem Manzarkiem zakłada rock’n’rollową kapelę.
Ponadczasowe przeboje THE DOORS grane na żywo przez zespół Romualda Kunikowskiego, który również przygotował aranżacje, są zdecydowanie mocną stroną musicalu.
Wszystkie teksty piosenek, wykonywane w tym spektaklu zostały przetłumaczone na język polski. Większości przekładów podjął się Krzysztof Jaryczewski (niegdyś Oddział Zamknięty), dzięki czemu nie straciły one swej drapieżności, mroczności i mocnych rockowych akcentów.
Przyjęta koncepcja reżyserska – połączenia teatru z koncertem rockowym na żywo, również należycie trzyma w napięciu. No i oczywiście interpretacje piosenek Marcina Rychcika – scenicznego Morrisona – nikogo nie pozostawiają obojętnym! To dzięki niemu “Jeźdźcy burzy”… nie śpią.
Spektakl rekomendowany dla widzów od 16 roku życia. Czas trwania 2 godz. 30 min. z przerwą.
O Autorze
Zobacz również:
“Pudełko” Kopcińskiego/Passiniego w Centrum Kultury w Lublinie
Wdarzenie teatralne z udziałem widzów, po wrocławskiej premierze podczas Olimpiady Teatralne, zobaczymy 4 lutego w Lublinie. Tekst Jacek Kopciński, reżyseria Paweł Passini. “Pudełko” zawiera w sobie: “Dziady” zapisane przez Adama
Ruszyła XXXVIII Biesiada Teatralna
Program XXXVIII Biesiada Teatralna Konfrontacje Zespołów Teatralnych Małych Form Horyniec – Zdrój 2017 Patronat: Marszałek Województwa Podkarpackiego Organizatorzy: Centrum Kulturalne w Przemyślu Gminny Ośrodek Kultury w Horyńcu – Zdroju Jurorzy
Teatr wg Balcerowicza, czy zmierzamy do katastrofy?
Sztuka Bogajewskiej broni się dobrymi rolami kobiet: Anna Gajewska w roli kobiety sukcesu (Olga), pozornie zdystansowana Masza (w tej roli Agnieszka Warchulska) reagująca histerycznie na życiowe niepowodzenia, spontaniczna Irmina (Anna Szymańczyk) oraz wyrachowana i zdecydowana żona Andrieja – Natasza (Paula Kinaszewska). Każda z nich skupiona jest jednak na odgrywaniu swojej roli, wygłaszaniu monologów czy rzucaniu się na podłogę. Brak tu punktów styczności. Brakuje także przenikania, relacji, naturalnych powiązań jakie wytwarzają się w życiu każdego z nas. I tak marzenia sióstr pozostają niespełnione, a zegar wciąż tyka i przypomina o zbliżającym się upadku… a może jednak…?
0 komentarzy
Bądź pierwszy i !
skomentuj tutaj!